‘Ik heb geluk gehad, ik kan schrijven over mijn passie’

Ingmar (41) is drankenjournalist en ondernemer. Samen met businesspartner Jos brengt hij Voerman Vieux op de markt. Hij heeft van zijn passie zijn werk kunnen maken. ‘Ik heb geluk gehad. Ik kan schrijven en zag kansen.’

Ingmar Voerman

In 2010 werkt Ingmar voor een horecavakblad waar hij advertenties verkoopt en artikelen schrijft. Hij heeft soms moeite met spreken, en bezoekt daarom een logopedist. Ook gaat hij naar een fysiotherapeut, omdat hij zijn balans niet altijd kan houden. Tot hij in 2010 op vakantie in Kameroen is. Opeens veranderen zijn benen in spaghetti en komt hij een berg niet meer af. Eenmaal in Nederland blijkt na onderzoeken en scans dat hij MS heeft.

Onbekend met de ziekte is hij niet: zijn moeder (76) heeft het ook, vanaf haar 38e. Van haar krijgt hij mee dat positief zijn helpt. ‘Ze was gelukkig lang mobiel, en kon mij als kind bijvoorbeeld nog altijd met de auto wegbrengen. Ze kan goed van de kleine dingen genieten, en dat kan ik ook.’

Start als freelance journalist

De eerste jaren gaat hij sterk achteruit. Na de diagnose meldt hij zich deels ziek. ‘Ik vroeg me af hoe de toekomst er uit zou zien. Het bedrijf waar ik werkte was klein, en het werk dat ik deed kon ik niet meer doen. Iets anders gaan doen binnen het bedrijf, daar waren eigenlijk geen mogelijkheden voor. Ik kreeg het idee: ik ga voor mezelf beginnen enga artikelen schrijven.’ In een traject waar ook de arbo-arts en een coach betrokken zijn start hij als freelance journalist. Hij heeft dankzij zijn werk een groot netwerk in de horeca en de media. Zo gaat hij aan de slag met zijn passie voor sterke drank en cocktails. ‘Ik heb werk bedacht dat je ook kan doen als je fysiek wat minder bent. Ik heb geluk gehad, ik kan schrijven over mijn passie en zag kansen.’ Na anderhalf jaar is Ingmar volledig afgekeurd. ‘Mijn uitkering heb ik op 0 gezet, ik zorg zelf voor mijn inkomen, maar het is wel fijn om erop te kunnen terugvallen, mocht het nodig zijn.’

Samen ondernemen

Tijdens een van zijn schrijfklussen interviewt hij Jos. Hij produceert een aantal drankenmerken, en ze raken in gesprek over Ingmar’s ambities. ‘Ik vertelde dat het me tof leek om de bijna vergeten drank vieux op een echt goede, ambachtelijke manier te maken, want dat is er niet. Op dat moment was het niet meer dan een idee, maar een jaar later, in 2020 belde Jos me: vind je dat nog steeds interessant om te doen?’. Ze besluiten het er samen op te wagen. ‘We hebben goede afspraken gemaakt. Iedereen heeft natuurlijk een gebruiksaanwijzing, en het is goed om rekening te houden met ieders goede en minder sterke kanten. Ik geef aan als het niet gaat. En Jos geeft het aan als hij merkt dat ik tegen mijn grenzen aanloop.’ ‘In de taakverdeling binnen het bedrijf vullen we elkaar aan. Ondernemen is fijn met een partner. We beslissen alles samen. Ik doe de ‘voorkant’ en ben als het ware het gezicht van het merk. Jos weet wat er bij het produceren en het op de markt zetten van een drank komt kijken. Hij is de backoffice, onderhoudt de contacten met de distilleerderij en zorgt voor de afhandeling en administratieve taken. Ik ken de cocktailwereld, en zij kennen mij, dat netwerk is belangrijk, daar bouwen we op. Ik kom in alle cocktailbars in Nederland.’

‘Ik vertel deels mijn eigen verhaal. Mensen waarderen het, dat je mogelijkheden ziet. Mensen weten vaak niet wat MS is, maar er is altijd begrip voor.’

Ingmar Voerman

Ingmar Voerman

Soms gooit MS roet in het eten

In zijn contacten voor zijn bedrijf is Ingmar eerlijk over zijn situatie. ‘Ik vertel deels mijn eigen verhaal. Mensen waarderen het, dat je mogelijkheden ziet. Mensen weten vaak niet wat MS is, maar er is altijd begrip voor. Er is ook een bepaalde gunfactor, als je met passie over je product praat en vertelt wat je zover gebracht heeft.‘ Heel vaak gaat het goed, maar er zijn ook momenten waarop MS roet in het eten gooit. ‘Laatst zou ik een prijs uitreiken op een horeca-evenement. Het was een gala, met duizend aanwezigen, in smoking. Maar die dag ging het gewoon niet. Dat hoort er ook bij.’

Vrijdag is papadag

Ingmar werkt vanuit huis. ‘Dat is enige manier waarop ik kan werken. Ik kan niet ’s ochtends vroeg naar een kantoor reizen.’ Zijn dagen knipt hij op, om zijn energie te verdelen. Op die manier kan hij ook zijn taken in het gezin oppakken. Samen met zijn vrouw Kim heeft hij sinds vorig jaar een dochter. Vrijdag is ‘papadag’, donderdag ‘mamadag’ en de andere dagen gaat ze naar de opvang. In het weekend is het feest met z’n drieën. Een van de manieren waarop Ingmar zijn energie verdeelt is om één halte met de bus te gaan als hij zijn dochter ’s ochtends naar de opvang brengt. ‘Het lijkt niet veel, dat is het ook niet, maar als ik dit stukje niet hoef te lopen hou ik energie over voor de rest van de dag.’  Een scootmobiel met een kinderzitje zou een uitkomst zijn, en Ingmar probeert deze nu te regelen.

Durf vooruit te kijken

Als Ingmar naar de toekomst kijkt is hij zijn positieve zelf. ‘Op zich durf ik wel vooruit te kijken. Ik ben nu 9 jaar stabiel wat betreft MS. Waarschijnlijk ga ik nog wel iets achteruit, maar je vindt wel weer manieren om er mee om te gaan. Het is fijn dat we nu een huis hebben dat al geschikt is voor een rolstoel.’

Wat betreft zijn werk wil hij aan anderen met MS meegeven dat ondernemen, voor jezelf beginnen echt een optie kan zijn, als je MS hebt. ‘Zolang je geen grote voorinvesteringen hoeft te doen loop je eigenlijk geen risico. Je krijgt er superveel vrijheid voor terug, waardoor het beter te combineren is met MS dan welke kantoorbaan dan ook. Het hoeft niet groot, je kunt redelijk klein beginnen. Zo kom je erachter of het wat voor je is. Freelancen en ondernemen geeft mij in ieder geval veel voldoening!’

Deel ook je verhaal

Wil jij andere mensen met MS inspireren met jouw verhaal?