Van betrokkenheid naar impact: Tamar’s Verhaal als Collectant
Tamar werd in 2010 collectant voor het Nationaal MS Fonds, nog voordat ze zelf de diagnose MS kreeg. Na haar diagnose groeide haar motivatie om zich in te zetten voor anderen. Ze begon als collectant en werd later coördinator in Zuid-Beijerland. Haar verhaal laat zien dat iedereen, met of zonder MS, een verschil kan maken in de strijd tegen deze ziekte.
Waarom ben je collectant geworden?
Tamar: “In 2010 kreeg ik klachten en werd ik doorverwezen naar de neuroloog in het Ikazia ziekenhuis. Er volgde een serie onderzoeken om uit te sluiten of ik een hersentumor, MS, Parkinson, Lyme of een bacteriële infectie had. In eerste instantie was de voorlopige diagnose myelitis transversa. Mijn neuroloog adviseerde een second opinion in het Erasmus MC. Daar heb ik nog onder andere een ruggenmergpunctie gehad, maar ook dat leverde geen diagnose op.
In de wachtruimte van het Erasmus MC zag ik een flyer van het Nationaal MS Fonds. Ze zochten collectanten. Op dat moment was ik vooral opgelucht dat ik niet de diagnose MS had gekregen. Het voelde als een opluchting en ik wilde iets doen voor mensen die die diagnose wel krijgen. Zo heb ik me opgegeven als collectant.
Uiteindelijk, na nog meer onderzoeken, kreeg ik toch de diagnose MS van mijn eigen neuroloog in het Ikazia ziekenhuis. Dat veranderde mijn motivatie om te collecteren alleen maar. Het was niet alleen voor anderen, maar ook voor mezelf: ik wilde iets betekenen in de strijd tegen MS.”
Hoe is jouw ervaring als collectant voor het Nationaal MS Fonds?
Tamar: “Toen ik begon in 2010, was ik de enige collectant in Zuid-Beijerland. Mijn kinderen en ouders hielpen me vaak mee. Het was echt iets dat we samen deden. Gelukkig groeide het aantal collectanten snel en inmiddels hebben we hier zo’n dertig actieve collectanten!
In het begin leverde ik mijn collectebus in bij een coördinator in Nieuw-Beijerland. Later ben ik zelf collectecoördinator geworden in Zuid-Beijerland, samen met een andere dame. We hebben dit jaren samen gedaan, maar vorig jaar heb ik besloten het stokje aan haar over te dragen. Ik collecteer nog steeds, maar zonder de coördinerende rol.
Wat ik zo fijn vind aan het collecteren is dat het niet veel tijd kost, maar wél veel voldoening geeft. Het voelt goed om iets te doen voor een goed doel. Tegenwoordig werkt de combinatie van de traditionele collectebus en de QR-code ook heel goed. Mensen hebben steeds minder contant geld in huis, maar met een QR-code erbij kunnen mensen altijd doneren.
Tot slot wil ik benadrukken dat je geen MS hoeft te hebben om te collecteren voor het Nationaal MS Fonds. Het gaat om betrokkenheid en de wil om iets te betekenen voor anderen.”
Het verhaal van Tamar laat zien hoe persoonlijke ervaringen en betrokkenheid hand in hand gaan bij vrijwilligerswerk. Of je nu zelf MS hebt of niet, iedereen kan een verschil maken in de strijd tegen deze ziekte. Overweeg jij ook om te collecteren voor het Nationaal MS Fonds? Tamar bewijst dat zelfs een paar uurtjes van jouw tijd een grote impact kunnen hebben. Help je mee?
